Nooit meer een zelfhulpboek
Goedemorgen Leesclubbers! Daar zijn we weer; blij jullie te zien! Ik heb mijn thee (Lentethee van Dille & Kamille) en koekjes (sterrenkoekjes van Prince) bij de hand, jullie ook? Daar gaan we!Eerst ons volgende boek, wie een beetje into boeken is kon er niet om heen: Stad van meisjes was overal en wordt ons volgende boek. Een dikke pil die vlot leest en je helemaal weg van de wereld laat zijn. Een geweldige wereld vol opwijkende vrouwen om verliefd op te worden. Omdat het per slot van rekening vakantie is spreken we terug af op donderdag 22 augustus.
Over opwijkende vrouwen om verliefd op te worden gesproken: die komen ook in mijn bundel voor. Mijn bundel waar er nog bijlange niet genoeg van verkocht zijn...Ik heb amper een derde van mijn stock verkocht, niet goed voor mijn ego en mijn bankrekening :) Wie mij een hart onder de riem wil steken weet wat te doen ;) Te koop voor amper 5 euro.
En nu is het echt tijd voor Dominique. Wat een vrouw hé! Ook al een Madam vol geweldige opwijkingen. Ik ben benieuwd naar jullie mening.
Mijn recensie:
Dominique
leeft tegen 100 per uur, ze doet yoga en slikt voedingssupplementen, ze
interviewt goeroes voor Happinez en ze las al honderden zelfhulpboeken.
Een goede
voorbereiding is alles. Tot ze een hersenbloeding krijgt en een paar jaar later
de diagnose epilepsie. Dan blijk dat al die ‘voorbereiding’ voor niets is
geweest. Ze voelt zich diep ellendig en krijgt het op haar heupen van goed
advies, wijze raad en zelfhulpboeken die dé oplossing beloven.
Dit boekje
is het verslag van haar zoektocht. Een heel eerlijk verslag (doet me soms
denken aan Eva Daeleman), vol vallen (vaak letterlijk) en weer opstaan.
Doorheen het boekje komen citaten, interviews en stukken tekst van wijze, inspirerende
mensen als kleine ‘Food for thought’ tussendoortjes voorbij. (Jammer genoeg
niet vertaald en Duits is toch echt mijn ding niet.)
Dingen die
ik leerde zijn: angst bestaat altijd uit het gevoel van geen controle hebben en
er is niets mis met ons mensen, we moeten niet altijd alles willen repareren en
alle lijden bannen. Triestig zijn is niet hetzelfde als depressief zijn.
Hoewel
Haijtema pretendeert geen zelfhulpboek te hebben geschreven helpt dit boek meer
dan de meeste zelfhulpboeken bij elkaar. Ik heb super veel onderlijnd. Dingen
die de wijze mensen zeiden maar ook dingen die ik herkende in Dominique. Haar
grootste geschenk aan ons is zeggen dat ze niets overwonnen heeft. Dat ze ons
enkel ‘nadenkers’ schenkt.
Door haar
wijsheid, humor en eerlijkheid is dit een boek geworden dat zo veel meer is dan
een verhaal van een zoektocht naar houvast. Dit boek zelf is een houvast.
Merci om weer mee te lezen, samen lezen is leuker lezen!
''Was de dag niet je vriend dan is hij je leraar geweest.''
-Bond zonder naam-
Nog een fijne leesdag,
Els
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!
Goedemiddag Els, ik las weer niet mee en ik moet je bekennen dat ik op dit moment daar ook helemaal geen tijd voor heb. Ik denk dat, als het weer herfst en winter wordt, ik weer aanhaak. Ik wil nog wel even kwijt dat ik vorige week, toen we weggingen met de trein, wel je bundel heb meegenomen en ook helemaal heb gelezen. Je gaf ons een goed beeld van de dingen die zich afspelen in het hoofd van iemand en waar personen eromheen geen weet van hebben. Dat kan soms veel verdriet teweeg brengen.Ik merkte dat jij regelmatig ook zinnen laat rijmen. Aparte manier van schrijven heb je, je eigen schrijfstijl dus. Ga er gerust mee door Els, of volgende keer weer een gedichten bundel ???
BeantwoordenVerwijderenJe bent een schat!
VerwijderenNooit meer een zelfhulpboek heb ik ook gelezen. Er stonden een aantal zinnige dingen in vond ik.
BeantwoordenVerwijderenJa hé!
Verwijderen'Stad van meisjes' heb ik ook bijna uit. Heerlijk he, om meegenomen te worden in het New York van de jaren veertig/vijftig!
BeantwoordenVerwijderen