dE LeeSclub las weer eens een goed boek

Het boek van Joe 

Hier zijn we weer, goedemorgen aan dE LeeSclub! Ook zo genoten van Het boek van Joe?
Nog eerst even wat praktische dingen, ons volgende boek wordt:

Alles behalve oké van Laura Steven. Terug een boek van een vrouw, terug young adult. Waarom? Omdat het boek gaat over super actuele onderwerpen zoals slutshaming, dickpicks, fuckboys,...maar bovenal omdat het een boek is over opgroeien als meisje. Hoe lastig dat is, ongeacht de tijd waarin je geboren wordt.
Ongetwijfeld heb jij een mening over bovenstaande onderwerpen, hou je vast, die mening gaat wankelen... We bespreken het boek hier samen op donderdag 25/10.

En dan nu, theetje klaar? Koekjes binnen handbereik? Hier gaan we, mijn recensie over Het boek van Joe:

Een verhaal dat begint met 2 stukken songtekst van The Boss (Bruce Springsteen), dan ben ik al verkocht. Toch even. En dan weer even niet meer. En dan heel hard en kon ik het boek niet meer wegleggen.

Het boek gaat over Joe, die na 17 jaar terugkeert naar zijn geboortedorp Bush Falls. Zijn vader ligt in coma en hij voelt zich moreel verplicht om op bezoek te gaan. Die terugkeer ligt nogal gevoelig omdat Joe na het verlaten van zijn dorp een (fictie-) boek over zijn verleden heeft geschreven. Dat boek werd een hit, het werd zelfs verfilmd. Joe is daar best rijk door geworden maar heeft zich ook de woede van alle dorpsgenoten en zijn familieleden op de hals gehaald omdat zij er allemaal nogal bekaaid vanaf kwamen.

Joe komt in het begin van het verhaal over als een enorme macho hufter (vandaar mijn korte afkeer). Maar al snel blijkt het verhaal van Joe en Joe zelf niet zo zwart-wit te zijn. Naast een geweldig verhaal is het boek ook immens mooi en vlot geschreven. Ik ben er in begonnen en heb het in één dag uitgelezen. ‘Binge lezen’ ;) Ik was verslaafd (en ben nu een beetje in een zwart gat gevallen) en kijk al enorm uit naar de verfilming.

Ik heb enorm veel onderlijnd: zinnen maar ook halve pagina’s. Omdat ze me ontroerden, aan het denken zetten, herkenbaar waren, vol wijsheden stonden,… De verwijzingen naar teksten en liedjes vind ik ook geweldig. Omdat ik van Springsteen hou, omdat ze bij het verhaal passen maar ook omdat ik die song-bezetenheid herken van mijn eigen jeugd.

Het boek van Joe leest als een van de pagina’s afspattende coming-of-age biografie. Want wie zegt er dat volwassen worden op je 18^de moet gebeuren? Alle personages, alle dialogen, elke beschrijving is er knal op. Levensecht en bruisend. Je ziet het boek voor je ogen tot leven komen. Dat is een gave die Tropper deelt met Springsteen. In feite is Het boek van Joe één lange songtekst die Bruce dringend op plaat moet zetten.

Neem een paar uurtjes vrij en laat je onderdompelen in de wereld van Joe en zijn vrienden. Al heel snel zullen het ook jouw vrienden zijn…

Ik hou van mensen vol opwijkingen, maar dat wisten jullie al zeker ;)?
Wat vonden jullie van het boek?
Hebben jullie nog boekentips voor mij, voor ons?

Maak er alvast nog een fijne opwijkende lees-donderdag van en dikke merci voor het meelezen en meedenken!

''Zekerheid is kunnen leven met onzekerheid.''
-Frits Winter in 'De angst de baas'-

Lees ze,
Els