Ik las. Ik zag.

Troost, afleiding,...

Pff... ik telde heel de week af naar zondag omdat we dan gaan zwemmen, iets dat me echt uit mijn hoofd kan halen. Ik hoopte ook dat het mijn lichaam kon helpen ontspannen. Stonden we om half negen aan de deur van het zwembad, mochten we niet binnen wegens een gas-alarm :(

Dus nee, lichamelijk zit het nog niet goed.

Maar, ik las: Radiostilte; een geweldig boek!

En we keken: This town. Geschiedenisles in een muzikaal jasje. 

Gisteren zag ik in mijn eentje nog eens: Aftersun. Blijft aangrijpend goed. 

Seffens gaan werken, ik duim dat ik er droog geraak.

Aardbeien uit eigen tuin: ook lichtpuntjes!

 

 

When I say, “I’m a writer,” I’m telling you about more than what I do for a living. I’m telling you who I am.

-Maggie Smith-

 

Fijne dag nog,

Els

 

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci! 

 

 

Afleiding

Mijn lichaam, onze aarde.

Kleine lichamelijke update: alles zit nog vast. Er waren kleine gedoetjes op het werk die er geen goed aan deden. Ontspannen, zelfs thuis, is moeilijk. Ik zit nu in een fase dat mijn grens door het minste overschreden wordt, mijn lichaam in paniekmodus schiet, en ik dus nog meer verkramp. Mijn ochtendritje op de fiets is normaal ontspannend maar sinds ik deze winter voor de zoveelste keer met de fiets viel heb ik wat schrik op de fiets. Die angst wil ik kwijt dus fiets ik zo vaak mogelijk en probeer door goed te ademen kalm te blijven. Normaal lukt dat wel maar deze dagen niet. Dus is zelfs fietsen extra stresseren. Zucht. 

 

Maar ik geeft niet op, af, of toe. Ik blijf fietsen, enkel zo kan de angst op de fiets afnemen.

Ik maakte vandaag al granola en macaroni voor een heel leger terwijl ik Damn, Honey en Help Hole luisterde. 

In mijn thee-pauze begon ik in Stoepplantjes. Ik kan nu al zeggen: koop dit boek! Zo cool! Ken jij Botanisch Stoepkrijten al? Dat wil ik ook gaan doen, noem het een opwijking. Hier kan je er over lezen als je het boek nog niet hebt en zelf al aan de slag wil gaan.

Wij laten al jaren een paar plantjes ("onkruid") tegen onze gevel staan, er komen telkens mooie bloemetjes aan. Straks ga ik dus weten hoe ze heten! En kan ik gaan stoepkrijten :)

Beter naar de wereld om ons heen kijken, Moeder Natuur beter leren kennen en waarderen en daarom haar ook meer gaan verdedigen, jezelf gelukkiger kijken,... Fijne voordelen, niet? 

In de buurt van mijn werk heb ik stiekem al wat bloemen gezaaid. De eerste keer dat ik dit deed is alweer een paar jaar geleden. Ondertussen groeit er al van alles dat ik er niet heb gezaaid maar het is wel veel groener dan ooit. En laatst fleurde iemand (ook stiekem) mijn tuintje extra op ;) Grappig hé!

 

 

 

Caries is blij met onze ontharde koer!

 

De huidige en komende regeringen gaan niet zo veel voor het klimaat doen vrees ik. Dus laten we zelf zo veel mogelijk doen. Alle kleine beetjes helpen.

 

Het belangrijkste thema van Midzomer is het vieren van de zonnekracht. Dat zie je terug in de grote vuren, het verwelkomen van de eerste zonnestralen op de dag, het afscheid nemen van de zonnekracht aan het einde van de dag en de blijdschap die gepaard gaat met het vieren van de langste dag van het jaar.

-Lunadea-

 

Liefs,

Els

 

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci! 

 

 

                            

Tijd nodig

Bekomen.

Pff... Gaan stemmen is eng voor mij, niet enkel voor de uitslag maar ook het stemmen an sich. Met mijn ptss is lang aanschuiven in zo een drukte de hel. Deze keer moesten we 2 keer gaan: 1 keer voor onszelf en 1 keer met volmacht voor mijn schoonouders. 

 

Bij ons was het heel goed geregeld, ging ook vlot. Voor mijn schoonouders was het slecht geregeld: kleine en daardoor niet leesbare bordjes, lange wachtrijen, boze mensen omdat ze in de verkeerde rij bleken te staan,... Alles bij elkaar schoven we 2 uur aan om dan te horen dat de volmacht niet telde omdat we uit een andere provincie kwamen! Voor niets aangeschoven, schoonouders kregen alsnog een afwezig achter hun naam. En dus later misschien nog een boete...

Mijn borst, ribben, schouders, nek, heupen, billen, polsen, bovenbenen en knieën zijn in een kramp gegaan en die is er nog niet uit. Mijn maag is ongesteld en ik ben te hyper om te slapen. 

Zelfs het bos erna kon niet (genoeg) baten. 

Geduld hebben zeker?

Zucht.

En dan heb ik het nog niet over de verkiezingsuitslag gehad. Kan er gewoon niet over nadenken. Eerst wat 'op mijn effen komen'. 

Ondertussen lees ik Ik ben vrij. Ook niet echt een boek om kalm van te worden ;)

 

It's impossibly hard to be alive and be happy. Invest in the struggle anyway. Because when you are invested with your heart and your soul, when you accept that hard work and disappointment are inevitable, you open yourself up to the sublime.

-Ask Polly- 

Liefs,

Els

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci! 

 

Bang

Hoe banger ik ben hoe harder ik roep.

Hoe banger ik ben hoe harder ik roep: herkenbaar?  

En ik ben bang, heel bang. 

Voor zondag.

Dus roep ik al eens. Tegen mensen die dat niet verdienen, tegen mensen die dat wel verdienen. Maar meestal ben ik gewoon stilletjes vanbinnen bang. En triest. En boos.

 

Ik ben een witte hoopopgeleide cisgender vrouw in een hetero-huwelijk. Ik 'vink vele hokjes af'. Maar veel mensen die ik graag zie, bewonder, ken of wil leren kennen zijn dat niet.

Ik hoef misschien niet zo veel te vrezen, voor mijzelf persoonlijk.

Hoewel. 

Ik hou van cultuur, boeken, groen, Moeder Aarde, baas zijn in mijn eigen buik, houden van wie ik wil, vrienden zijn met wie ik kies,... 

We hebben allemaal wat te vrezen.

 

Ik wil alle goeds en geluk voor iedereen. Iedereen. 

Dus zo ga ik stemmen.

Omdat er veel enge sh*t gaande is die dringend goed moet worden aangepakt. De wereld staat in brand, op zo veel vlakken. En daar moeten we samen iets aan doen. Ons wereldbolletje dat we delen is zo groot niet, we hebben iedereen nodig om er samen het beste van te maken.

 

Ik wil niet bang zijn. Ik wil hoop voelen en liefde verspreiden.  

 

 

Gebruik je hoofd, je hart en je ziel om te stemmen voor wie het echt verdiend.

 

Om me af te leiden lees ik momenteel The Dixon Rule.  

 

It's impossibly hard to be alive and be happy. Invest in the struggle anyway. Because when you are invested with your heart and your soul, when you accept that hard work and disappointment are inevitable, you open yourself up to the sublime.

-Ask Polly-

Liefs, 

Els

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci! 

 

 

 

Groen

Groen is belangrijk!

Groen is de kleur: dankzij de vele regen is alles groen, groen, groen. Toch een pluspuntje. 'Alles' is overdreven: wat de slakken niet hebben opgegeten is beter gezegd. Zucht. Maar toch. Onze tuin, het bos, de bermen: alles staat er fris groen bij. En dat geeft me een goed gevoel! Jou ook? Denk daar dan aan als je zondag gaat stemmen.

 

Zaterdag had ik een dagje vrij; niet om te luieren, wel om loeihard te werken: we braken ons terras uit. Ontharden. Zwaar werk maar het gaat zo mooi worden. Caries is al best tevreden en de vogels blijkbaar ook. Olé :)

 

Niet alles is groen, soms is het ook rood. Bloedrood. Daar hoeven we niet geheimzinnig over te doen. Lees daarom zeker: Know your flow. Boeiend!

 

Blauw kan ook. Naast verkiezingsprogramma's wil ne mens af en toe ook eens iets ontspannends kijken. We namen Niks te zien, met Pommelien op en bekeken dat gisteren: mooi!

 

Liever een kleurboek? Uitgeverij Oevers bedient je op je wenken. Lazuur en Beton zijn er al!

 

Benieuwd naar en een beetje bang voor zondag. En mijn hart is bij de mensen in oorlog en in overstromingen. Zucht.

 

 

“To love someone is to put yourself in their place, we say, which is to put yourself in their story, or figure out how to tell yourself their story.

-Rebecca Solnit- 

 

Een fijne week gewenst,

Els

 

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!