De kracht van het niet weten.
We weten zo veel niet, we voelen zo veel. Dat is een beetje de samenvatting van afgelopen maanden. Voor mij, maar ook voor jou, denk ik.
En soms is dat niet-weten zo erg nog niet. Weet ik. Maar voel ik nog vaak niet :) Ik ben een perfectionistische controlefreak, ik heb het moeilijk met niet-weten. Al weet ik dat dat niet erg is.
Heel soms gaat het me goed af om niet te weten. Vaak is dat als ik poëzie lees. Zoals dit:
TO THE DAYS
From you I want more than I’ve ever asked
all of it—the newscasts’ terrible stories
of life in my time, the knowing it’s worse than that,
much worse—the knowing what it means to be lied to.
Fog in the mornings, hunger for clarity,
coffee and bread with sour plum jam.
Numbness of soul in placid neighborhoods.
Lives ticking on as if.
A typewriter’s torrent, suddenly still
Blue soaking through fog, two dragonflies wheeling.
Acceptable levels of cruelty, steadily rising.
Whatever you bring in your hands, I need to see it.
Suddenly I understand the verb without tenses.
To smell another woman’s hair, to taste her skin.
To know the bodies drifting underwater.
To be human, said Rosa—I can’t teach you that.
A cat drinks from a bowl of marigolds—his moment.
Surely the love of life is never-ending,
the failure of nerve, a charred fuse?
I want more from you than I ever knew to ask.
Wild pink lilies erupting, tasseled stalks of corn
in the Mexican gardens, corn and roses.
Shortening days, strawberry fields in ferment
with tossed-aside, bruised fruit.
From you I want more than I’ve ever asked
all of it—the newscasts’ terrible stories
of life in my time, the knowing it’s worse than that,
much worse—the knowing what it means to be lied to.
Fog in the mornings, hunger for clarity,
coffee and bread with sour plum jam.
Numbness of soul in placid neighborhoods.
Lives ticking on as if.
A typewriter’s torrent, suddenly still
Blue soaking through fog, two dragonflies wheeling.
Acceptable levels of cruelty, steadily rising.
Whatever you bring in your hands, I need to see it.
Suddenly I understand the verb without tenses.
To smell another woman’s hair, to taste her skin.
To know the bodies drifting underwater.
To be human, said Rosa—I can’t teach you that.
A cat drinks from a bowl of marigolds—his moment.
Surely the love of life is never-ending,
the failure of nerve, a charred fuse?
I want more from you than I ever knew to ask.
Wild pink lilies erupting, tasseled stalks of corn
in the Mexican gardens, corn and roses.
Shortening days, strawberry fields in ferment
with tossed-aside, bruised fruit.
-Adrienne Rich-
Begrijp ik alles? Nee. Ik begrijp niet eens alle woorden. Ik kan die opzoeken, ja. Maar ik doe het niet. Want het gedicht raakt me, fascineert me, ontroert me, troost me. Ik voel veel. Ik weet minder. En dat is oké. In poëzie en in het echte leven.
Er valt niet veel te plannen, er is amper iets om naar uit te kijken. En toch ben ik dankbaar op deze #dankbaredinsdag. Jij ook?
Greenwood is ook zoiets. Veel niet weten, veel voelen, verslaafd lezen. Aanrader.
''Je kiest voor moed of voor zekerheid; je kunt ze niet beide kiezen.''
-Brené Brown-
-Brené Brown-
Lees ze, Els
Jazeker ben ik dankbaar want ik....ben weer terug in blogland
BeantwoordenVerwijderenHeel dankbaar maar tegelijk heel moeilijk om niet alles onder controle te hebben. Dat begint stilletjes te wegen.
BeantwoordenVerwijderenJa dankbaar voor van alles en nog wat, want er is nog zó veel.
BeantwoordenVerwijderenIk vroeg me af Els of jij zelf ook nog steeds gedichten schrijft. Vanmorgen heb ik nog in je poëzie bundel zitten lezen, doe je dat ook weleens ?
Teruglezen niet, schrijven wel :)
VerwijderenMooi!
BeantwoordenVerwijderen