Met de billen bloot.
De reden dat ik parttime werk is dat mijn lichaam en geest door mijn ptss snel in het rood gaan en veel behoefte hebben aan rust. Afgelopen maanden had ik die niet via de drukte op het werk. (Die nog drukker was dan anders door een zieke collega.) Gelukkig zat de sfeer in ons team goed en werd mijn harde werk ook gezien en gewaardeerd. Dat doet veel.
Gisteren was het Verloren Maandag in Antwerpen. Onze laatste dag extra hard werken. Vanaf volgende week heb ik dus terug normale weken (hoop ik) en daar kijk ik naar uit. Het minste hobbeltje in de weg doet me momenteel volledig lichamelijk in paniek slaan. Op het werk kan ik dat nog wat onderdrukken maar dan komt alles er 's avonds thuis uit. Gisteren lag ik in een zak te ademen op de keukenvloer... Ik voelde het al langer dat ik wel heel hard in het rood ging maar hoopte deze week nog te overbruggen, niet dus. Gelukkig zit het in mijn hoofd goed. Dankzij de goede vibes op het werk én de steun van Karel.
Toen het klappertanden en duizelen voorbij was deden we, zoals elke maandagavond, twee sessie Yoga with Adriene en daarna zagen we al een halve aflevering van Lampje. Toen was ik kapot en gingen we slapen. Alles komt goed, blijven ademen :)
Over Lampje gesproken: het boek was mega mooi en de serie ziet er goed uit! Zin in meer! Zagen jullie ze al?
De lente komt er op kousenvoeten aan, ik kan het dan niet laten om bollen te kopen. En die later in de tuin te planten.
Zo veel om dankbaar voor te zijn op deze Dankbare Dinsdag!
Momenteel lees ik: Ezelsbuik en jij?
A champion is defined not by their wins, but by how they can recover when they fall.
-Serena Williams-
Een rustige week gewenst,
Els
Het is toch ellendig dat je zo moe bent. Ik wens voor jou dat het snel weer wat rustiger wordt.
BeantwoordenVerwijderen