Roze versus zwart-wit.
Ik ben altijd al een Barbie-meisje geweest. Noem het een opwijking ;) Ik zat in de Barbie-fanclub. Ging naar de Barbie tentoonstelling in de Efteling en hield oprecht veel van mijn Barbies. Daarnaast speelde ik ook graag buiten, met de jongens uit de buurt. Ik durfde toen alles, gewoon omdat ik niet voor hen wou onderdoen :) Ik was oprecht boos (en vind nog altijd dat ik gelijk had) toen ik rond mijn elfde niet meer met hen mee mocht doen (van mijn ouders).
Ik ben altijd al heel zwart-wit geweest én ik hield van roze. Zwart-wit als in: heel gepassioneerd voor of tegen iets zijn (bvb saus niet op spaghetti, die moet er naast) niet als in: conservatief denken. Ik dacht net heel kleurrijk en divers, dat heb ik nog steeds ;)
Toen ik jonger was waren er nog veel hokjes; qua muziek, kledingstijl, schoenen,... Nu is alles veel meer vrij en blij en door elkaar.
Dat zie je helemaal deze week: het is niet Oppenheimer OF Barbie: het is allebei. Ik wil ze beiden zien! Jij ook? Barbie voornamelijk omdat het een film van Greta Gerwig (girlcrush) is en Oppenheimer voor het verhaal. Hoewel ik niet vies ben van Cillian of Ryan of Florence, het oog wil ook wat hé ;)
Ondertussen kijk ik nog eens naar Peaky Blinders en lees ik verder in De kleuren van de zee.
In mijn hoofd passen die goed samen :)
Mijn dochter is een echte Barbie fan en is nu dinsdag in Gent naar de Premiere geweest en als ze naar ons komt gaan we met zijn twee nog eens in Turnhout kijken.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi roze bloemen! Ha, ik zag vandaag in de Dorcaswinkel een prachtige presentatie van allemaal barbies, zo leuk!
BeantwoordenVerwijderen