dE LeeSclub las:

Een ALMA winnaar!

Goedemorgen Leesclubbers, wij lezen niet zo maar boeken hé: wij lezen het beste van het beste. Dat wisten u en ik natuurlijk al maar nu is het ook eens bevestigd door de buitenwereld:) Proficiat Bart!

Zijn jullie allemaal klaar? Thee en koekjes klaar? Hier gaan we dan!

We lazen Tegenwoordig heet iedereen Sorry en we gaan Westwaarts met de nacht lezen. Een Moerasmeisjes-achtig verhaal maar dan waargebeurd. Een boek waar je een beetje moeite voor moed doen maar het is de moeite meer dan waard! We bespreken het hier op donderdag 23 mei. Enne, misschien leest Bart wel mee.

En dan nu Bianca en Bart. Ik ben fan van Bart sinds Duet met valse noten. Dat boek kocht ik op de boekenbeurs én liet ik ineens signeren. waar ik toen de moed vandaan heb gehaald weet ik nog niet ;) Maar ik ben er nog steeds dolblij met. Ondertussen heb ik al een tweede versie van Duet, die zou ik ook nog eens moeten laten signeren :)

Mijn recensie:

Wat maakt een boek een kinderboek? Als het over kinderen gaat? De boeken van Bart Moeyaert zijn geen kinderboeken, het zijn Moeyaert-boeken; voor mensen die hem eens gelezen hebben, gegrepen werden en nu voor eeuwig in zijn universum zweven.

De boeken van Bart voel je in je buik. Zijn woorden kruipen onder je huid, niet als wriemelbeestjes maar als dikke vette pieren. Dat klinkt eng en dat is het ook, soms. Maar naast eng is het ook van een bovenaardse schoonheid.

Tegenwoordig heet iedereen Sorry is net als alle andere Bart-boeken een donker boek. Hoewel donker niet het juiste woord is: het gaat om ‘slim bezig zijn met wit en geel en daarna met een donker potlood schaduwen toevoegen’.

Op een klein oppervlak, met niet al te veel woorden en in een kort tijdsbestek brengt Bart Bianca en haar omgeving gigantisch vibrerend tot leven. Zestig hoofdstukjes die zich in je hoofd, hart en ziel nestelen, als wormen.

Bart zei in een interview dat hij Bianca is, ik ook. Tegenwoordig heet iedereen Bianca…en dat is mooi, dat is goed. Bianca is hier welkom, in haar heelheid en handelbaarheid; Bart trouwens ook.

Hij heeft het weer gedaan; ons rest niets anders dan wachten op de volgende Moeyaert-parel.

En, wat denken jullie? Over Bart, over Bianca, over het boek?
Ik hoor het graag!



Self love is the greatest middle finger of all time.
-Eva Daeleman-

Dikke merci om weeral gezellig mee te lezen, en nog een fijne opwijkende donderdag!
Els