dE LeeSclub las:

Honger, heteronormativiteit en het heelal.

Goedemorgen Leesclubbers! Hier zijn we weer, klaar om ons eens helemaal in een boek te gooien. Een adembenemende poëziebundel in dit geval. Thee en koekjes klaar? Hou in dit geval ook wat vogelzaad paraat (pinda's zijn héél geliefd). 

 

Het boek dat we gaan bespreken is de bundel van Lies Gallez (volg haar). Haar bundel lezen doet je op je grondvesten beven. Ons volgende boek zet je wereld ook op zijn kop.

 

Leven met vogels van Len Howard. Vogels als huisgenoten las ik al eerder. Maar Leven met vogels blies me helemaal van mijn sokken. Echt, doe jezelf een plezier en lees dit boek. Je leven gaat nooit meer hetzelfde zijn, op een fijne manier. Dat boek bespreken we hier op donderdag 22 juni. Begin maar al met het strooien van vogelzaad! Beide boeken zijn geschreven door ferm opwijkende vrouwen en daar hou ik van.

 

En dan nu even alle aandacht voor de prachtige bundel van Lies! Ik las het boek met mondjesmaat, omdat het me zo hard raakte en omdat ik het zo mooi vond dat ik wou dat het nooit uit was. Het raakte me in mijn hoofd, hart en lichaam. Jou ook? Ook zo fan van het roze? Was het herkenbaar, wat voelde je, heb je veel onderlijnd? Ik hoor graag wat het met jullie deed, laat maar horen in de commentaren. 

 

Mijn recensie:

 

Do just a book by it’s cover.

 

Ik volg Gallez al een tijdje op Instagram, geen idee meer hoe dat ooit begonnen is, instinctief sprak ze me aan. Dus bestelde ik haar nieuw aangekondigde bundel. Die er prachtig fluoroze uitziet! Ook de cover is  mooi én de titel is geweldig.

 

Een poëziebundel lees je best met maar een paar gedichten tegelijk, zodat alles een beetje kan bezinken. Een goede bundel lees je met mondjesmaat, omdat je lang wil toekomen. Gallez bundel bestaat (zoals de titel) uit 3 delen. Ik begon te lezen, en verdween. In de woorden, beelden, in mijzelf. Plots bleek ik aan het einde van deel 1 te zijn, ik zat op een bolletje gekropen te lezen. Mijn adem was bijna gestopt, mijn hart bonsde hevig, er zat een bal in mijn buik en tranen schurkten tegen het vallen aan. Ik was ontroerd en geraakt tot mijn diepste kern. Dat ‘lapte’ Lies me tot 3 keer toe. Ze greep me telkens bij mijn lurven en liet niet meer los. Wat een bundel.

 

Ik heb gelezen en herlezen, onderlijnd, in de kantlijn geschreven en stukjes op mijn Instagram gedeeld. Ze schrijft ontroerend, eerlijk, ontwapenend, empowerend, empathisch, activistisch, moedig, queer en buitengewoon verslavend goed.

 

Haar bundel staat boordevol woorden die je niet in een klassieke bundel verwacht en dan heb ik het niet over heteronormativiteit maar wel over: Kipling-aapje, pitabar en kaasfondue. Bijvoorbeeld. Haar ideeën, metaforen, boodschappen zijn verfrissend, origineel en helemaal van nu. Ze doet me denken aan Nikki Dekker, Maggie Nelson en Eileen Myles. Autofictie, ruimdenkendheid, poëzie, hokjes verbrijzelende intelligentie op zijn best. Honger stillend. Ze vullen een leemte in je borst, een ruimte in je hoofd. “We all have our hunger” (Florence Welch) en dat dan op papier.

 

Verliefd op een boek. Een boek dat tevens het meest originele huwelijksaanzoek ooit is.

 

Bedankt voor het meelezen! En het zou fijn zijn als jullie Leven met vogels ook lezen. 

 

Momenteel lees ik: Soms wil ik een kind. 

 

Zorg dat je altijd een stukje lucht blijft zien boven je hoofd.

-Marcel Proust-

 

Lees ze,

Els 

 

 

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Ga je liever langs je onafhankelijke boekhandel? Heel goed! Doe ze dan mijn groeten:) Merci! 

 

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!