Een rustpuntje.
Ik heb even een adempauze in mijn 3 weken van extra werken. Volgende week wordt het weer pittig maar daar probeer ik even niet aan te denken. Hahaha, klinkt alsof ik dat kan, kan ik niet ;) En toch, toch ga ik het proberen. Juni is ook een drukke maand qua nieuwe boeken die verschijnen. Wat super tof is maar ook een beetje zweten, ik moet nog heeeel veel recenseren. Wat ook goed is want zo kan ik mijzelf dwingen om te lezen, want ja 'recensie lezen dat is ook werken'. Ik voel me nogal snel schuldig als lees als ik thuis ben en Karel op zijn werk is. Nergens voor nodig maar je kent mij hé!?
Dus lees ik vandaag De nakomer uit. Wat een boek. Wat een familie. We volgen de Oppenheimers ongeveer een 50 jaar, de ouders en de 4 kinderen. Super meeslepend, spannend, boeiend én soms wel herkenbaar. De Oppenheimers leven een beetje naast elkaar heen, al zou hun moeder dat graag anders zien. Ze hebben gewoon amper iets gemeenschappelijk. En dat herken ik in mijn eigen familie. Want het is niet omdat je dezelfde genen deelt dat je voor de rest ook veel gemeenschappelijk hebt. Ik vind dat heel jammer en soms triest maar heb ook wel al geleerd dat er niets te forceren valt.
Ergens zou ik graag deel uitmaken van een hechte, warme familie vol gelijkgestemde zielen. Bloed-familie of 'chosen-family'. Maar het eerste zit er niet in en het tweede kwam ik nog niet tegen. Misschien ook omdat ik me dan schuldig zou voelen ten op zichte van de eerste. En als je je niet openstelt gebeurt het ook niet hé...
Herkenbaar?
Het extra werken, het 'mogen lezen' (i.p.v. iets 'nuttigs' doen), het aanvaarden van mijn familie-situatie, mij openstellen voor andere mensen, het schuldgevoel over alles en nog wat,... daar komt telkens mijn Woord van het jaar: 'zacht 'bij van pas.
Daar focus ik me dus nu maar even op: zacht, zacht, zacht.
Een opwijking.
Moed begint ermee dat je je eigen overtuigingen uitdaagt. Dat je durft te zien dat je jezelf beperkt door vast te houden aan je vertrouwde gedrag.
-Godfried IJsseling-
Hou je fris,
Els
Ja, zacht is een goed woord. Je moet echt liever en zachter over jezelf denken! Je hebt toch ook hele prachtige online contacten/vriendschappen, zeker in de blogwereld. Dat is absoluut iets om te koesteren!
BeantwoordenVerwijderenDat is helemaal waar, bedankt!
VerwijderenIk koester ook de vrienschappen in de blogwereld . Ik noem jullie altijd mijn blogmaatjes😏
BeantwoordenVerwijderen