Ik heb er genoeg van

Slachtoffer zijn en blijven...

Jaren geleden werden wij slachtoffer van een gewapende overval. Wij is Karel en ik. Ik had een benzinestation en werd al eens eerder overvallen. Die zaterdag kwam Karel boterhammen bij mij eten en hadden we dus beide prijs (daar voelde ik me lang schuldig over). Het ging om 4 minderjarige daders. Er valt veel over te zeggen maar ik hou het hier bij het item schadevergoeding.

4 daders is 4 keer een proces. Wij moesten, in tegenstelling tot de minderjarigen, onze advocaat zelf betalen. Gelukkig hadden we rechtsbijstand via onze verzekering. Die bleek enkel voor Karel te willen betalen, ik had er zelf om gevraagd wegens het uitoefenen van een gevaarlijk beroep. Na jaren juridisch gedoe kwam er een (mini, belachelijk laag maar alla) vonnis in ons voordeel (4 dus). Bleek dat we gewoon een papier kregen waarop stond: persoon a moet u zoveel betalen. (Ik had gedacht dat de rechtbank dat ook zou regelen.) Omdat we voor mij veel kosten hadden gemaakt besloten we eerst een deurwaarder voor Karel zijn deel op pad te sturen (via de rechtsbijstand). Persoon 1 (ondertussen net meerderjarig) bleek naar een bepaald land verdwenen om daar iets ideologisch te gaan uitoefenen... Persoon 2 had ouders die verzekerd waren tegen een overval-plegend-kind dus daar kregen we snel centen van. Persoon 3 en 4 gingen afbetalen via de deurwaarder. Als we ooit onze eigen kosten-put hadden gevuld konden we gaan beginnen aan het opeisen van mijn deel. (Spoiler: daar zijn we nog niet eens aan kunnen beginnen).

Na een paar maanden zei onze verzekering plots dat we alle door hen gemaakte kosten moesten terugbetalen. (Bleek in de kleine letters van onze polis te staan.)
Dus het geld van 2 en al het toekomstige geld van 3 en 4 ging (voorlopig) naar hen. Tot die put, jaren later, eindelijk gevuld was. Hoera, goed nieuws. Dus de weinige centen die 3 en 4 af en toe konden missen kwamen via een deurwaarder (die zij moeten betalen) via onze advocaat naar ons. (Dat is trouwens telkens weer een kleine terugval voor mij. Het geld is fijn. Maar de herinnering niet.)

Begin deze maand kregen we een fikse rekening van onze advocaat. Met de kosten die hij al die tijd al gemaakt had en ons niet had durven vragen. Omdat we al zo veel pech hebben gehad op geld-vlak. Weer een ferme slag in ons gezicht. Ik begrijp hem wel maar het voelt weer als een 'diefstal' van geld waar we recht op hebben maar dat we telkens maar weer moeten teruggeven.

Dit alles vlak na de drukke periode op het werk en gedoe in de familie maakt dat het niet zo heel geweldig met me gaat... Spierpijn, verkrampingen, maaglast, slecht slapen, paniekaanvalletjes overdag en 's nachts, mijn gevoelige enkel die terug pijn doet, tandpijn door het dag en nacht klemmen,...

Maar. Maar ik heb Karel en dat zit zo goed. En de lente komt er aan; al is de winter inderdaad soms ook mooi :)
En ik ga binnenkort voor een volgende tattoo. Het zal weer een tafereel worden met tekst. Het zal weer een symbool worden van een strijd die ik voer(de). Tattoo 1 gaat over de overval. Nummer 2 over mijzelf graag zien. Nummer 3 gaat over mijn lichaam graag zien.
Dus daar past dan kei goed mijn woord van het jaar bij. Dacht ik. Tot ik mijn ontwerp ging bespreken met Dagmar en hij zei dat genoeg (enough) wel heel hard klonk alsof ik Virginia Woolf achterna ging. En hoewel ik een grote fan ben van haar was dat totaal mijn bedoeling niet. Dus de tekening blijft wat ik dacht, de tekst veranderd. Spannend hé... Over enkele weken laat ik jullie zeker zien wat het geworden is!

Dus ja, ik ben genoeg. Ik heb genoeg. Maar ik heb er nog geen genoeg van. Zeker niet. Ik zit nog vol goesting en opwijkingen.
De laatste podcast van Damn Honey moet ik nog luisteren bijvoorbeeld! Over je cyclus. Als er al een nieuwe trend is in boekenland is het deze wel: de cyclus en het vrouwenlichaam. Goede trend vind ik!

Sorry voor de lange lap tekst maar ja, dat is het leven. Zelfs bij Dingen Die Fijn Zijn is het niet altijd fijn ;) Bedankt voor het lezen trouwens!


''Het zijn de tranen van de aarde, die haar glimlach in bloei houden.''
-Rabindranath Tagore-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
Els


Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!